Deze foto expositie gaat u foto's laten zien van de fotografen Ab Wubben, Edwin van Wijk, Henk Verheyen en Herman Coumans van het Fotocollectief f/4.

5 jaar geleden ontstond Fotografencollectief f/4 met als doel er samen op uit te trekken om te fotograferen, samen projecten te organiseren en uit te voeren, van elkaar te leren en elkaar te inspireren. Daarnaast was een belangrijke regel ‘het moet gezellig zijn’!

Wat ons bindt zijn de gezamenlijke interesses en visie op fotografie, wat resulteert in fotobesprekingen, bediscussiëren van nieuwe technieken. We hebben gezamenlijke maar ook uiteenlopende interesses, dat inspireert en haalt de anderen uit de comfort zone. Zo dagen we elkaar uit om telkens ander en beter werk te maken. Elke 6 weken organiseren we een activiteit zoals studiofotografie, bezoek van steden of natuur in binnen- en buitenland en als jaarlijks hoogtepunt een weekend weg naar bijvoorbeeld Parijs of de Opaalkust.

Deze expositie is de eerste van ons collectief ter gelegenheid van het eerste lustrum. Het geeft een beeld van onze gezamenlijke activiteiten waaraan een deel van de expositie gewijd is, daarnaast exposeert ieder van ons met 10 persoonlijke beelden.

Edwin van Wijk

Op vrij jonge leeftijd kwam ik al in contact met fotografie, muziek en het creëren in het algemeen. Alhoewel ik het maken van muziek al van jongs af aan heb opgepakt ging ik pas op latere leeftijd ook echt serieus met de camera aan de slag. Door lange tijd te fotograferen met analoge spiegelreflex en compactcamera’s, ontwikkelde ik gaandeweg mijn passie voor fotografie. Ik ben als fotograaf gespecialiseerd het fotograferen van (zakelijke) portretten, evenementen en artiesten, maar ik beleef ook heel veel plezier aan andere vormen zoals landschapsfotografie. Naast fotografie geef ik fotocursussen, studioworkshops, privélessen over uiteenlopende onderwerpen binnen het vakgebied en organiseer ik fotografiereizen naar o.a. IJsland, Noorwegen, Frankrijk en Italië. In mijn fotografie vind ik mijzelf meer een beeldmaker dan een fotograaf. Ik beleef net zoveel plezier aan het bewerken van de foto om een bepaalde sfeer te krijgen, als het fotograferen zelf. Zelden zijn mijn beelden dan ook een pure representatie van hetgeen ik heb gefotografeerd. Ik probeer er sfeer en beleving aan toe te voegen door feitelijk te werken met aloude doka technieken als lokaal doordrukken en tegenhouden. Uiteraard alles op de computer.

Ab Wubben

Toen ik 16 werd kreeg ik van mijn ouders mijn eerste spiegelreflex. Ik werkte bij de Marine en gebruikte de camera om de reizen die ik maakte vast te leggen. 10 Jaar later (inmiddels werkzaam bij de Koninklijke Luchtmacht)  wilde ik meer uit de fotografie halen, kocht een Doka en volgde de opleiding Fotografie  aan de Fotovakschool in Apeldoorn.  Ik was gestationeerd in Duitsland en werkte in de ploegendienst en had daardoor genoeg tijd om te studeren en te fotograferen. Na terugkeer in Nederland werd die vrije tijd door allerlei omstandigheden beperkt en raakte de fotografie in het slop. In 2004 schafte ik mijn eerste digitale spiegelreflex aan en na het volgen van een Photoshopcursus werd er nieuw leven ingeblazen. Natuur-, landschaps- en stedenfotografie heeft mijn voorkeur en af en toe doe ik ook wat reportagewerk.

Henk Verheyen

Als jochie vond ik het fantastisch om foto’s te maken met de camera van mijn ouders en op mijn 15^e kreeg ik een compact camera die na 2 jaar vervangen werd door mijn eerste spiegelreflex. Al snel kwam er ook een donkere kamer bij mijn ouders in de hobby kelder. Ik fotografeerde toen mn. in zwart-wit. Na mijn studie was er nauwelijks nog tijd voor fotografie, die beperkte zich tot de standaard familie- en vakantiefoto’s. Pas toen de digitale spiegelreflex echt betaalbaar werd, zo’n 10 jaar geleden, heb ik de hobby weer actief opgepakt. Ik werd lid van een fotoclub en de fotografie kwam in een stroomversnelling met veel vrij werk maar ook af en toe opdrachten voor bedrijven of particulieren. Mijn interesses zijn zeer divers maar avond/nacht-, landschaps- en portretfotografie spreken me het meest aan. Het (na)bewerken van foto’s neemt veel meer tijd in beslag dan het maken ervan, deze finishing touch vind ik erg belangrijk.

Herman Coumans

Het fotograferen begon al tijdens mijn jeugd: veelal steden, natuur en atletiekwedstrijden. Samen met mijn vader hadden we een doka op zolder, waar je leert extra kritisch naar je eigen werk te kijken. Na enige tijd verschoof mijn aandacht naar de zaken die mijn leven beheersten zoals werk en gezin met opgroeiende kinderen en werd het fotograferen nog enkel het vastleggen van de vakanties en de kinderen. Toen, circa tien jaar geleden, de kinderen geleidelijk aan zelfstandig werden en het huis uitgingen, kwam er meer tijd om mijn oude liefde weer op te pakken. Na de aanschaf van een goede camera werd ik lid van een fotoclub en volgde ik diverse workshops en cursussen. Hiermee raakte ik vertrouwd met veel aspecten van de fotografie. Mijn interesses zijn dan ook veelzijdig en vooral portretten, stedelijk leven en natuur. Veel tijd besteed ik ook aan de nabewerking van de foto's. Ik vind het daarbij belangrijker om het plaatje boeiend te maken dan dat het een exacte representatie van het gefotografeerde moet zijn.